Yeahhh ein-de-lijk zijn mijn borsten gereconstrueerd. Joehoeoeoeoe. Wat heb ik daar lang op moeten wachten! Ruim 2 jaar na mijn borstamputatie in mei 2019, heb ik dan 29 juni eindelijk mijn borstreconstructie gekregen!
Voorgeschiedenis borstreconstructie
Mijn amputatie met directe reconstructie is in mei 2019 uitgevoerd in het AVL. Die borstreconstructie is gemaakt met een siliconen prothese met behoud van mijn huid en tepel. Geen vet, geen weefsel, want dat is allemaal weggehaald. Een prothese met alleen vel erover. Je kunt je voorstellen dat dat niet zo’n mooi resultaat geeft als een prothese in een borst waarin nog wel vet en weefsel zit. Maar desondanks, is mijn geamputeerde gereconstrueerde borst goed gelukt. En ik ben niet zo snel tevreden! 😊
Operatie door PC in opleiding
Ik heb nog steeds het grote vermoeden dat mijn amputatie met directe borstreconstructie door een chirurg in opleiding is gedaan, aangezien ik mijn eigenlijke PC ooit maar 2 minuten heb ontmoet en ook voor en na de operatie nooit heb gezien. De voorgesprekken waren steeds met diverse chirurgen in opleiding. Heel onpersoonlijk. En ook de aftekening voor de operatie en de contacten voor het inslapen en na de operatie waren met chirurgen in opleiding. Gek dat ik uiteindelijk toch daar mijn amputatie heb laten doen, maar dat had te maken met het feit dat het AVL als één van de weinige ziekenhuizen een directe borstreconstructie doet, ondanks bestraling (die ik uiteindelijk niet meer heb gehad). Mijn wens was zo groot om niet plat te hoeven zijn, dat ik toch in het AVL mijn amputatie met directe borstreconstructie heb laten doen.
Gelukkig heeft het mooi uitgepakt en had ik een kundige chirurg in opleiding. Bij mijn vriendin, die een dubbele amputatie heeft ondergaan in een ander ziekenhuis, die ook ongevraagd door een arts in opleiding is gedaan, was het resultaat desastreus. Ik vind het nog steeds opmerkelijk dat je zeggenschap hebt over je eigen lichaam, dat je zorgvuldig de ervaren PC uitkiest die jou gaat opereren en dat ze, zonder toestemming, de operatie door een chirurg in opleiding laten doen. Zonder jouw medeweten of toestemming! Ik snap dat chirurgen in opleiding moeten oefenen, maar ik vind dit toch wel een hele bijzondere en niet prettige gang van zaken. Het lichaam van mijn vriendin was echt verminkt. De eerste drie PC’s die zij sprak gaven aan dat zij zich niet durfden te wagen aan de ravage en dat ze maar moest accepteren dat ze daarmee moest leven. Omdat zij net zo’n vastbijter is als ik en nee niet accepteert zolang er toch nog ergens een andere weg moet zijn, heeft zij uiteindelijk na een heeeeeel lang traject, veel geduld, onderzoek en operaties twee nieuwe mooie borsten. Gelukkig maar dat zij zo heeft doorgezet. Dank dank dank aan de blijkbaar kundige PC in opleiding die mij heeft geopereerd en mij een fraaie borst heeft teruggegeven. I was lucky!
De gereconstrueerde borst was dus goed gelukt, alleen…. Door de medicijnen was ik 15 kilo aangekomen. De siliconen borst is gemaakt toen ik die kilo’s nog bij me droeg. Mijn twee borsten matchten perfect 😊. Na het kwijtraken van mijn overtollige medicijnenkilo’s, was mijn siliconen borst echter bijna 2 maten groter dan mijn natuurlijke borst. De borst was fraai gelijk gemaakt aan mijn andere borst, maar wel met 15 extra kilo’s.
Gesprekken over borstreconstructie
Ongeveer 6 maanden na mijn borstamputatie begonnen de gesprekken over het gelijkmaken van mijn borsten. Ik was toen nog niet alle kilo’s kwijt, maar zag al dat het afvallen effect had op alleen mijn natuurlijke borst en dat het verschil alleen maar groter zou worden naarmate ik de overtollige kilo’s kwijt zou raken. Die borst zou dus groter gemaakt moeten worden.
Daarnaast zag je bij mijn gereconstrueerde borst bij iedere inspanning van mijn borstspier deuken in mijn borst, omdat de prothese direct onder de borstspier is geplaatst en er geen vet / weefsel verder overheen zit. Ik had gelezen over lipofilling en dat ze eigen vet in je borst konden spuiten om de borst te verfraaien en de deuken en putjes op te vullen. Zo krijg je een veel natuurlijker resultaat.
De gesprekken over het gelijk maken van mijn borsten waren in eerste instantie in het AVL. Maar toen ik voor de derde keer langskwam en voor de derde keer wéér een andere chirurg in opleiding had, naast mijn eerdere ervaring tijdens mijn amputatie, was ik klaar met dat ziekenhuis. Hou me te goede, het AVL is een super goed kankerziekenhuis waar je de nieuwste behandelingen en trajecten en trials hebt, waarbij ze enorm rekening houden met je kwaliteit van leven na de behandelingen. Maar deze onpersoonlijke manier van omgaan met patiënten op weg en tijdens een, voor de patiënt, belangrijke operatie, vind ik niet ok. Voor een behandelplan echter, zou ik zeker het AVL adviseren, aangezien ik een zoveel minder ingrijpend en toch effectief behandelplan heb gekregen dan bij het ziekenhuis waar ik eerst zat.
Ik ben dus op zoek gegaan naar een goede PC die mijn borsten gelijk kon maken én die gespecialiseerd was in lipofilling. Wéér van alles uitzoeken. Iets waar je in een kanker behandeltraject niet op zit te wachten, maar als je graag iets goed gedaan wilt hebben dan kun je dat niet aan het toeval overlaten is mijn ervaring. Als ik dat had gedaan had ik via het eerste ziekenhuis waar ik liep, 2 jaar plat geweest aan één kant. Want dat was volgens hun, naast de rugspiermethode (waarbij ze een nieuwe borst maken van je rugspier), de enige optie. Als het niet anders had gekund, dan was dat zo, en had ik mij daar ook bij neergelegd. Dan is het wat het is. Maar het kon wél anders. En dat ik dat voor elkaar heb gekregen heb ik te danken aan mijn eigen doorzettingsvermogen en onderzoek te doen en mij niet neer te leggen bij een protocol van een bepaald ziekenhuis. Ik vind ook dat ziekenhuizen behoren te zeggen: “wat jij wilt, kunnen wij niet bieden, maar dat is wel mogelijk in andere ziekenhuizen”. Maar dat doen ze niet. Daar moet je zelf achter komen. Tenminste, dat was bij mij het geval. Het werd mij verteld alsof dit de enige 2 opties waren. Maar dat was helemaal niet zo. In dat specifieke ziekenhuis ja, maar niet landelijk. Als je in een rollercoaster zit en ze vertellen je dat dat de opties zijn, dan denk je in eerste instantie dat dat dus de enige mogelijkheden zijn. Maar niets is minder waar. Hoeveel vrouwen denken dan dat ze geen andere keuze hebben?
Gelijkmaken borsten plus lipofilling
Via een trial voor lipofilling waar ik mij voor ingeschreven had, maar niet aan mocht deelnemen omdat ik niet plat was, kreeg ik de naam van mijn huidige PC. Ik ben meerdere keren naar het ziekenhuis geweest om goed overleg te hebben met de PC over de operatie. Mijn operatie is niet een twee vingers in de neus operatie. Misschien wel wat uitvoer betreft, maar niet als het om het resultaat gaat, omdat de borsten op 2 verschillende manieren gelijkgemaakt moeten worden. Dan wil je een ervaren PC die meedenkt over hoe je een zo groot mogelijke gelijkheid van de borsten gaat krijgen en die vertrouwen geeft.
Ik hoopte d.m.v. lipofilling mijn linkerborst gelijk te kunnen laten maken aan mijn gereconstrueerde rechterborst. Helaas was daarvoor het verschil te groot en had ik te weinig vet. Die optie viel dus af en daar moest ik mij bij neerleggen. Het advies was een kleine prothese om de linkerborst gelijk te maken aan de rechterborst en lipofilling in de rechterborst om de deuken door de borstspier wat minder aanwezig te laten zijn.
14 april operatie afgezegd
14 april zou ik eigenlijk geopereerd worden. Ik keek ernaar uit want had al zolang op deze operatie gewacht. Ruim 1,5 jaar. Maar vele operaties en (belangrijke) onderzoeken werden niet uitgevoerd en uitgesteld. 14 april zou ik dan eindelijk aan de beurt zijn. Maar helaas. Een week voor mijn operatie werd ik door het ziekenhuis gebeld dat de operatie wéér niet doorging. Ik was even teleurgesteld, maar legde mij er al snel bij neer. Accepteren van wat je niet kunt veranderen, maakt het leven zoveel lichter. Gelukkig hoefde ik geen essentiële levensreddende operatie te ondergaan.
29 juni nieuwe operatiedatum
23 juni werd ik gebeld of ik 29 juni mijn borstreconstructie wilde. Ik moest er heel even over nadenken, want het is de slechtste datum die je je voor kunt stellen zo midden in de zomer. Voor mij althans, als zonaanbidster. Ik moet namelijk 4-6 weken een soort van harnas 😊 aan van boven. Staat charmant onder mijn zomerjurkjes. En voor de lipofilling moeten ze vet uit mijn lichaam halen en daarvoor moet ik ook een heerlijk warm strak pak aan. Midden in de zomer! Daarnaast mogen de littekens natuurlijk niet in de zon. En dat voor een zonaanbidster als ik. Ik heb de zomer en de zon écht nodig om de winter door te komen. Maar goed, ik had zo lang gewacht op deze borstreconstructie en inschattende dat straks als de R weer in de maand is de ziekenhuizen weer dichtgaan, heb ik ingestemd met de operatie. Als het een andere situatie was geweest had ik gewacht tot oktober.
De borstreconstructies
Op 29 juni ben ik geopereerd. Het zou een dagbehandeling zijn, maar ik moest 1 nachtje in het ziekenhuis blijven. De borstreconstructie is goed gegaan. De volgende dag werd ik opgehaald door mijn jongste dochter die net haar rijbewijs had. De pijn in mijn borsten was goed te doen. Het is alleen heel erg opletten voor een bezig bijtje als ik, om 6 weken lang niet te tillen en kracht te zetten en niet de armen boven de schouders. Het is nu bijna 5 weken geleden en het litteken is nog wat gevoelig. Ik masseer het 2 keer per dag goed met bio-oil en littekencrème van Biodermal. Het litteken van mijn geamputeerde borst is ook heel mooi genezen. Geen idee of dat echt door die smeersels komt, maar het heeft zeker meegeholpen. Het is nog wennen om soms zonder de steunende bh te lopen. Maar dat zal komen omdat mijn boobies dag en nacht ingepakt hebben gezeten.
Ik kan niet anders zeggen dat dat de linkerborst die vergroot is prachtig is geworden. Alleen …. iets te groot naar mijn smaak en … nu is de linkerborst ongeveer een maat groter dan mijn rechterborst en begint hoger! Rechts is lipofilling gedaan, maar daarvan gaat 50-70% verloren in de eerste 3 maanden. Volgens mij is er nu al 50% weg en die borst is nu al zeker een maat kleiner. Ik begrijp niet helemaal waarom de PC niet links een kleinere prothese erin heeft gedaan, want hij had 4 protheses besteld waaruit hij kon kiezen tijdens de operatie, om de borsten zo gelijk mogelijk te krijgen. 3/8 heb ik een consult bij hem en dan ga ik het hem vragen. Misschien dat links nog wat slinkt en zakt. Ik hoop het. Ik heb de operatie ondergaan om mijn borsten min of meer gelijk te laten maken. En dat is dus niet gelukt. Uiteraard hield ik er rekening mee dat er altijd een verschil kan zijn en dat mijn borsten niet helemaal gelijk zouden worden. Het is algemeen bekend dat de meeste borsten niet gelijk van grootte zijn. Toevallig waren die van mij wel gelijk, maar ik hield dus echt wel rekening met wat verschil. Maar nu is het alweer minimaal een maat verschil en zijn de drie maanden hechting van de lipofilling nog niet eens om. Een kleinere prothese had in mijn ogen wel gelijke borsten opgeleverd, dus ik ben heel benieuwd naar de uitleg van de PC. Toch ben ik wel blij met het resultaat. Het is fraaier dan voor de operatie, mijn borsten zijn echt wel mooi en het verschil is minder groot. Alleen nog steeds een te groot verschil en nu andersom: ipv dat rechts groter was dan links, is nu links groter dan rechts! !
Het is wel al zeker dat ik nog een keer lipofilling krijg in mijn rechterborst. En misschien nog wel twee keer. Lipofilling is namelijk stapelen van vet. Je kunt niet in één keer heel veel vet in spuiten. Dat is iedere keer een klein beetje dat zich vasthecht en na een paar maanden weer een beetje. Ik mag dus nog een keer onder het mes. Nu vond ik die pijn in mijn borst goed te doen. Maar ik heb toch een pijn gehad in mijn benen! Omdat ik niet veel vet heb op één plaats, heeft de PC op verschillende plaatsen aan de binnenkant van mijn benen vet weggehaald en ook nog op wat andere plekken minimaal, maar daar had ik alleen een wat beurs gevoel. Die binnenkant van mijn benen heeft me toch een partij zeer gedaan! Ik kon 2 weken amper lopen. Alsof ik bij iedere stap scherpe messteken in mijn benen kreeg. Toch ben ik na een week gaan wandelen. Door de pijn heen. Bewegen zorgt voor een betere doorbloeding en mijn benen waren zo opgezwollen van het vocht dat lopen mij een goed plan leek. Er zitten nu nog harde schijven aan de binnenkant van mijn benen en ze zijn nog steeds gevoelig, maar het gaat goed.
Hopelijk mag ik na 6 weken weer voorzichtig gaan sporten van de chirurg. Hardlopen mag sowieso 3 maanden niet. Ik doe nu s-morgens wat yoga, zonder oefeningen die de borstspier belasten en wat lichte been- en buikspieroefeningen. Ik was voor de operatie net weer goed bezig op de sportschool en fit en dat moet ik nu weer opbouwen. Maar dat heb ik inmiddels al zo vaak gedaan, dus dat komt ook wel weer goed.
Ik ben cosmetisch weer een stapje verder in mijn behandeltraject na de kanker op weg naar min of meer gelijke borsten. Fysiek en conditioneel heb ik weer wat stapjes terug moeten doen. Mentaal ben ik vele stappen vooruit en heb ik enorm veel mooie nieuwe inzichten in het leven gekregen. Cognitief ben ik nog verre van de oude en kan ik nog steeds weinig onthouden en heb ik weinig focus en concentratievermogen. Mijn drive, creativiteit en manifestatiekracht is ook nog niet terug. Maar ik heb vertrouwen. Vertrouwen dat alles goed komt.
Liefs,
Daphne
