Do not blindly believe what others say. See for yourself what brings contentment, clarity and peace.
That is the path for you to follow.”
– Buddha
Wat voelde ik mij schoon toen ik wegging van het resort op Koh Samui. Zoooo schoon. En fit en blij en enthousiast voor een nieuw avontuur. Ik moet eerlijk zeggen dat ik blij ben dat ik 2 verschillende resorts heb geboekt en niet het 15 daagse total transformation programma heb gedaan. Dat zou ik zonde hebben gevonden van mijn reis naar Thailand. Het eten is zoooo heerlijk in Thailand en dat zou ik daar niet van hebben kunnen genieten, behalve in Bangkok. Waaaaah, dat zou echt een enorme gemiste kans zijn. Bovendien zou ik dan te weinig hebben kunnen genieten van de Thaise pracht en praal. Acht dagen was perfect voor wat ik voor ogen had en dat heeft het mij gebracht: inwendige en innerlijke en uiterlijke opschoning! Nu ging ik op weg naar Wonderland Healing Center op Koh Phagnan. Een prachtig groen resort waar je iedere dag kunt kiezen uit wel 8 verschillende soorten lessen yoga, meditatie, reiki, etc. Niet dat ik helemaal into de yoga, meditatie etc ben, maar ik had er wel aan geroken, me erin verdiept en ook wel toegepast. Naar mijn mening kan het je leven enorm verdiepen, veraangenamen en veel innerlijke rust brengen. Dat was wat ik nodig had om dat duiveltje op mijn schouder dat steeds zegt dat ik het allemaal niet goed genoeg doe (omdat het allemaal niet meer zo vanzelfsprekend gaat als voor mijn behandelingen), tot bedaren te brengen. Ik wilde sterker worden dan dat stemmetje. Of eigenlijk wilde ik zoveel balans en rust in mijzelf krijgen, dat ik heel aardig tegen dat duivelse stemmetje kan zeggen: “schreeuw jij maar. Ik ben goed zoals ik nu ben. Ik accepteer wie ik nu ben. Schreeuw jij maar. Ik heb jouw mening niet nodig. Ik doe mijn best en dit is wie ik nu ben. For the moment.” Ik had heel goede recensies gelezen op internet over de bijzondere en inspirerende lessen en het heerlijke eten. Op basis daarvan heb ik dit resort gekozen. Ik had het gevoel dat het mij nog meer healing zou brengen en dat ik ondertussen ook kon genieten van al het moois op Koh Phagnan.
Boot naar Koh Phagnan
Om half 1 nam ik de boot van Koh Samui naar Koh Phagnan. Aangekomen bij de boot moest ik inchecken en wachten tot de boot kwam. Ik zag dat iedereen een sticker op zijn shirt had. Ik niet! Hmmm. Ik zat op een hoge steen en op een andere steen zat een man, die contact zocht. Ik vroeg hem waar hij die sticker had gekregen. Dat was bij het inchecken. Ik zat daar met een joekel van een koffer en een trolley. Tja, ik ben niet echt het backpackerstype. Ik neem altijd teveel mee. Dat vind ik gewoon prettig. Al kan het best wat minder! De man bood aan op mijn koffers te passen en ik ben een sticker gaan halen. Waarom ik dit schrijf is omdat die man, een Amerikaan, vervolgens gezellig bij mij kwam zitten op de boot. Een aardige man hoor, maar ik wilde graag alleen genieten van mijn boottochtje. Dat durf ik dan weer niet te zeggen hè! Maar goed, hij praten en praten en praten en vragen stellen. Het was een echte Amerikaan, inclusief witte sokken en ronde buik. Een gezellige man. Hij vertelde welk hotel hij zat op Koh Phagnan en vroeg waar ik zat. Dus ik zei dat ik in Wonderland zat. Geen benul dat dat nog een staartje ging krijgen :-). Bij aankomst op Koh Phagnan zeiden we elkaar gedag en dat was het. Dacht ik. Hij had op de boot wel gezegd dat hij graag een avond met mij wilde dineren, maar daar was ik niet op ingegaan. Uiteindelijk blijkt hij 3 keer op mijn resort te zijn geweest om naar mij te vragen. De derde keer gaf de receptioniste mij namelijk een briefje van hem. Ze zei dat die man al 3 keer was geweest in een paar dagen tijd. Oeps. Ik maakte mij geen zorgen hoor. Het was een aardige man en hij wilde mij blijkbaar nog graag een keer zien. Ik vond het juist bewonderenswaardig dat hij al die moeite voor mij deed.
Mooie gesprekken
Het leuke van alleen reizen is dat je in no time contact hebt. Met allerlei soorten mensen van allerlei nationaliteiten. Dat is echt zoooo leuk. Iedereen begint tegen je te praten en zelf ga je dat ook doen. Zo krijg je de leukste gesprekken en contacten. Ja, dat heb ik toch wel als heel mooi ervaren van het alleen reizen. Ik heb op één van mijn scootertochten een paar uur op een prachtig strand doorgebracht met een Duitser. Die kwam ik tegen toen ik mijn scooter parkeerde. Hij nam mij mee naar een prachtig stukje strand. Mooie gesprekken heb ik met hem gevoerd. Hij gaat over een paar maanden vader worden en was nu voor 3 maanden in Thailand. Zijn zwangere vriendin was inmiddels zijn ex vriendin, maar ze gingen samen het ouderschap aan. Een andere dag zat ik bij een klein maar fijn eettentje bij het strand. Er kwam een hippie-achtige man aangelopen die vroeg of er een prinses was gearriveerd. Hahahaha, de charmeur. Hij vond dat mijn ogen straalden, maar man, wat een pretogen had die man. Je zag dat hij genoot. Hij leefde in vrijheid. Dat zag je. Ook met hem heb ik een mooi gesprek gevoerd. Zo bijzonder, al die verschillende verhalen achter mensen. De verschillende manieren van in het leven staan. Prachtig. Ook op het resort op Koh Samui heb ik van die mooie gesprekken gehad. Iedereen maakt het nodige mee in zijn/haar leven. De één wat erger dan de ander, maar ieder huisje heeft zijn kruisje. Iedereen heeft zijn/haar strubbelingen in het leven. Het is mooi als mensen hun levensverhaal met je delen. Daardoor verdiept het contact zich gelijk. Dat vind ik mooi. En bijzonder.
Wonderland Healing Center
Wonderland is fantastisch. Het resort ligt niet aan het strand, waardoor ik eerst twijfelde om daar naartoe te gaan. Ik ben toch wel een meisje van de zee en het strand. Maar de buitengewoon goede recensies over het programma en het eten trokken mij over de streep. Die goede recensies waren niet gelogen: wat een geweldig, relaxt, sereen, schoon en mooi resort is Wonderland. En wat een saamhorigheid en goede sfeer! Ik voelde mij er direct thuis. Dat had ik sowieso met Koh Phagnan. Ik weet niet waarom, maar het voelde als thuiskomen. Ik zou daar wel 4-6 maanden, in de winterperiode in Nederland, willen leven. Laptop mee, 2e scherm daar aanschaffen, en van daaruit werken. Een droom.
Op Wonderland worden ieder dag 7/8/9 activiteiten aangeboden waar je aan kunt deelnemen als je daar verblijft. Als je hier klikt dan zie je wat ik bedoel. Verschillende soorten en stijlen yoga, verschillende meditatieve lessen, ademhalingsoefeningen, Reiki maar ook een trip naar de ondergaande zon, hikes naar een waterval en ecstatic dancing. De ene les is nog specialer dan de andere les. En de ene leraar nog beter dan de andere. Ik volgde uiteraard geen 7 lessen per dag. Maar als ik dan naar een bepaalde les niet was geweest, kreeg ik achteraf te horen van andere gasten hoe geweldig het weer geweest was. Damn, dacht ik dan, dat had ik ook graag ervaren. Maar ik wilde ook wat van het eiland zien, dus ging ik na de ochtendlessen vaak op pad op mijn scootertje. Zo was er een heel bijzondere Kundalini yoga waarbij iedereen een soort trance ervaarde. Iedereen had het erover, maar ik had het gemist. Ik heb toen later bij een andere leraar Kundalini yoga gevolgd en dat was ook heel goed, maar niet zoals die andere Kundalini les. Eigenlijk wil je niets missen :-). Ik vond het echt heel bijzonder om zoveel nieuwe ervaringen mee te maken. Alle lessen staan in het teken van je innerlijke balans vinden. De lessen zorgen ervoor dat jouw 7 chakra’s, de belangrijke energiecentra in je lichaam, openen en de energie weer goed door je lichaam stroomt. Dit klinkt heel spiritueel, maar als je er net als ik, als nuchtere vrouw, aan deelneemt, voel je het effect van de lessen op je lichaam en besef je hoeveel invloed je zelf hebt op je innerlijke balans. Je leert in je lichaam te gaan en te voelen wat het doet en nodig heeft. Je leert écht tot rust te komen door ademhalingsoefeningen en je leert het maximale uit je lichaam te halen door ademhalingstechnieken.
Wim Hof methode
Zo heb ik deelgenomen aan de Wim Hof sessie in de morgen. Daarbij leerden we door je te concentreren op je ademhaling voor langere tijd in een ijskoud bad te zitten. Ik haat kou. Ik haat koud water. In de sauna spring ik het liefst in een koud dompelbad om er zo snel mogelijk weer uit te gaan. Brrrrr. Maar daar heb ik minimaal 4 minuten in dat ijskoude bad gezeten. Ik kon het nog best langer volhouden. Vervolgens gingen we de stoomsauna in, om het daarna nog twee keer te herhalen. 3 uur later voelde ik nog de enorme energie door mijn lichaam stromen. Ik voelde mij topfit en vol energie. Je lichaam kan zoveel meer hebben dan je beseft, áls je maar de focus legt op dat waar je mee bezig bent. Leven in het nu, bezig zijn in het nu, concentratie op daar waar je mee bezig bent, voelen, bewust ademen. Een Thai vertelde mij dat je eigenlijk een mug op je arm niet dood mag slaan. Je laat hem zitten en ondergaat de prik. Daarna onderga je de jeuk zonder te krabbelen. Het is echt mogelijk als je je ergens op concentreert (op je ademhaling of juist heel bewust op het gevoel in je lichaam), dat je dan minder pijn, jeuk, koude, verdriet, etc. ervaart. Je inwendige pijn en verdriet écht ondergaan en voelen in plaats van wegstoppen, zorgt ervoor dat je het verwerkt. Het wegstoppen van angsten, pijnen en verdriet zorgt voor blokkades in je lichaam die zich gaan omzetten in lichamelijke ongemakken en ziektes. Hoe geweldig dat ik in één week zoveel bijzondere en nieuwe ervaringen en lessen mocht opdoen.
Ecstatic dancing
Ook ben ik meegegaan met de ecstatic dance avond. Voor wie niet weet wat ecstatic dancing is: uitbundig dansen, helemaal losgaan, zonder drank, drugs en praten. Op blote voeten. Met een auto met van die banken links en rechts achter, werden we naar de ecstatic dance avond gereden. Ik wist echt totaal niet wat ik moest verwachten. Het gezelschap was in ieder geval heel divers. Om 20 uur moesten we allemaal in een grote kring gaan staan. De ceremonieleider vertelde kort het principe en de regels. Geen lichamelijk contact als de ander daar niet in toestemt en geen seksuele activiteiten. Je zag wel sommige stellen of mensen intiem in elkaar opgaan. We begonnen als opwarming met eerst het hoofd, dan de schouders, armen, lijf, benen, voeten te bewegen. Van heel rustig naar steeds uitbundiger. De muziek helpt daar uiteraard bij. Je kunt zo vrij bewegen als je zelf wilt. Niets is gek. Alles kan. Als jij over de grond wilt kruipen of rollen, dan doe je dat. Het gaat erom dat je helemaal los komt van wat ‘heurt’. Dat je je vrij voelt. Vrij om te bewegen zoals jouw lichaam dat aangeeft. Geen danspasjes, maar echte pure bewegingen. Dance, like nobody’s watching! Het eerste uur was ik heerlijk los aan het bewegen. Het voelde echt zo vrij. Pure overgave. Het was alleen best warm en na een uur ging ik naar beneden om wat water te drinken. Toen ik weer boven kwam, kwam ik er niet meer in. Ik heb nog wel even gedanst en ben opgegaan in het moment, maar ik kwam niet echt meer in die flow. Toch was ook dit een bijzondere ervaring.
Rebirting
De meest bijzondere ervaring vond ik de rebirthing die ik direct op mijn eerste dag in Wonderland meemaakte. Rebirthing is een bewustwordingsmethode waarin de ademhaling centraal staat. Tijdens een sessie wordt intensief en ontspannen geademd, waarbij de inademing en de uitademing op elkaar volgen zonder pauzes. Hierdoor kom je in contact met emoties en gevoelens die bepalend zijn voor de geestelijke en lichamelijke kwaliteit van het leven. Tijdens rebirthing kan bijvoorbeeld niet verwerkt verdriet, verborgen pijn of angst worden herbeleefd, verwerkt en geïntegreerd in het dagelijks leven. Rebirthing kan ook het contact herstellen met zelfvertrouwen, levenslust en liefde. Rebirthing is een weg tot verandering van gedragspatronen en een groeiproces van persoonlijke kracht. Wanneer je het gevoel hebt geestelijk of lichamelijk vast te zitten kun je veel baat hebben bij deze techniek. De lerares legde van tevoren uit wat de bedoeling was. Dat we vooral geen verwachtingen moeten hebben, maar het puur moeten ondergaan. Doet het je niets, dan doet het je niets. Vooral niet gaan sturen. Hersens uit, concentreren op je ademhaling en ondergaan. Ze vertelde hoe we eerst 15 minuten op een bepaalde manier door onze neus moesten ademen en dan 30 minuten op een bepaalde manier door onze mond. Daardoor kon je in een soort trance raken. Ze vertelde dat dat voor iedereen anders kan zijn. De één gaat terug naar zijn/haar jeugd, de ander voelt een soort euforisch geluk, de ander moet heel hard huilen en wordt geconfronteerd met oude pijnen… alles kan. Ook kon je lichaamskrampen krijgen, hetgeen niet fijn is, maar een teken dat oude pijnen weggaan. Achteraf deelden we onze ervaringen. Een man zei: “ik had stiekem wel een verwachting en dat was dat het bij mij, als nuchtere, niets zou doen.” Maar daar kwam hij op terug. Hij was ook in een soort trance geraakt en had een prachtige ervaring gehad.
Mijn ervaring was ook heel intens. In het begin voelde ik mijn vingers tintelen. Dat tintelende gevoel ging steeds verder door mijn lijf. Vervolgens ging mijn lichaam trillen en voelde het alsof ik een soort elektrische schokken kreeg. Daarna kreeg ik op allerlei plekken kramp. Ondertussen stroomden de tranen uit mijn ogen. Ik zag beelden van dingen die ik niet meer mee wilde maken. Heel mijn lichaam reageerde. Het was ontzettend intens. Na de sessie voelde ik mij leeg. Nee dat is niet het goede woord: ik voelde mij verlicht. Ik hoop met de rebirthing wat oude pijnen te hebben losgelaten. Oude pijnen die ik blijkbaar niet verwerkt heb door ze niet te ondergaan, maar opzij te zetten. Hup, niet zeuren en weer doorgaan. Die mentaliteit. Ik weet nu dat dat niet de manier is om te verwerken. Dat dat op den duur je lichaam opbreekt. Ik wil zeker nog een keer een rebirthing doen. Wow, wat een bijzondere ervaring (ik gebruik wel erg vaak het woord ‘bijzonder’, maar dat was deze reis en de ervaringen die ik heb opgedaan ook!).
Toeren over het eiland
Zoals ik al aangaf wilde ik niet hele dagen op het resort doorbrengen. Na de ochtendlessen en het heerlijke ontbijt trok ik er vaak op mijn scootertje op uit. Koh Phagnan verkennen. Het eiland is niet zo groot, maar heeft genoeg mooie plekjes. Het fijne is dat er haast geen autoverkeer is. Je ziet voornamelijk scooters en hier en daar een auto. Het grappige is dat ik er daar achter kwam dat ik op mijn 50e nog nooit zelf scooter had gereden. Ik had altijd achterop gezeten bij mijn partners. Weer een uitdaging dus. Kom maar op. Toen de scooter verhuurster mij moest uitleggen hoe dat ding werkte, kreeg ik te horen dat ik misschien beter geen scooter kon huren en duwde ze gelijk een blad met de kosten van kapotte onderdelen onder mijn neus. Slik. Maar duh… ik wilde het eiland over op een scooter, dus ging ik het eiland over op een scooter. Ik heb eerst een paar rondjes op het terrein gereden en toen ze het veilig genoeg achtte mocht ik ervandoor :-). Ik moet zeggen dat ik het best wel spannend vond. De combinatie van voor het eerst op een scooter rijden (waar ik echt wel even aan moest wennen met bochten nemen etc), aan de linkerkant van de weg rijden en mijn hersenen die minder snel schakelen, zorgde voor een krampachtige zit in het begin. Maar toen ik eenmaal op dreef was voelde ik mij zoooo vrij. Daar ging ik dan, alleen op mijn scooter over een prachtig eiland in Thailand. In het begin werd ik aan alle kanten ingehaald. Ik deed voorzichtig en reed niet harder dan 40 (de wegen zijn niet allemaal even best en er zijn veel plots overstekende honden). Maar het kon mij niets schelen. Ik deed het toch maar en had er ontzettend veel lol in. Later, toen ik wat meer gewend was, durfde ik harder. Op mijn scootertje heb ik mooie stranden en plekjes bezocht, ben ik naar restaurantjes en marktjes geweest en heb ik genoten van dit fijne eiland.
Veganistisch eten
Het verblijf op Wonderland is inclusief eten in de ochtend, middag en avond. Eten doe je in een super sfeervolle buitenruimte met mooie muziek, lange tafels, kortere tafels en lage tafels met kussens. Je zit dus eigenlijk met iedereen aan tafel. Heel gezellig. En als je dat niet wilt, dan kies je voor een kleinere tafel. ook prima. Daarnaast kun je 24/7 water, koffie en thee pakken. De thee kon je samenstellen van allerlei ingrediënten. Verse munt, limoen, gember, gedroogde vruchten, kaneelstokjes, bloemen, etc. Verder kon je één keer per dag kiezen uit het drinken van een verse kokosnoot of een verse sap (waarvan je de ingrediënten kunt kiezen). Op je kamer werd iedere dag de mini koelkast gevuld met 4 flessen water. Het eten was veganistisch. Het is dat ik zooooooveel lyrische recensies had gelezen over het eten, want anders zou ik als bourgondiër denken: uhhhh veganistisch??? Op mijn vakantie??? Uiteraard past dat wel bij de lifestyle van het resort waar alles in het teken staat van de verbinding tussen body en mind en hun overtuiging dat everyone has the power to heal their own life. Ik moet zeggen dat ik mijn vleesconsumptie wel aan het minderen was en veel groenten eet, maar volledig veganistisch eten ging mij een stapje te ver. Ik mag toch wel erg graag een visje eten of schaaldieren en mijn lekkere kippenpootjes bij mijn nasi. Maar dit eten was ronduit verrukkelijk.
Het eten is in buffetvorm. Jaja I know, maar toch was het echt goed. De ingrediënten voor het samenstellen van een salade waren iedere dag onderdeel van het buffet. Zo’n 20 schaaltjes met allerlei ingrediënten die je naar wens kon pakken. En heerlijke dressings. Daarnaast waren er iedere dag andere gerechten. De één nog lekkerder dan de ander. Ook was er altijd de keuze uit 6 verschillende soorten fruit. Ik kwam natuurlijk van een resort waar ik een week niet gegeten had. Nou, dat heb ik hier weer ingehaald. Wat heb ik gesmuld van dat eten. Ik wilde alles uitproberen, dus at eigenlijk net iets teveel iedere dag. Maar het was allemaal super gezond en dat merkte ik ook bij thuiskomst. Ondanks dat ik de laatste 9 dagen best veel gegeten had, was ik toch 3,5 kilo afgevallen. Ik kwam vaak zelfs niet aan mijn sapje of kokosnoot toe omdat ik vol zat. Bij het ontbijt was ook voor ieder wat wils. Iedere dag lekkere bananen pannenkoekjes met zelfgemaakte jam of fruit, kokosyoghurt met chia seeds (of zonder), zelfgemaakte granola, glutenvrij brood dat je kon roosteren en beleggen met zelfgemaakte jam, heerlijke tomatensalsa en lekkere smeersels van weet ik veel welke gezonde ingrediënten. Tussen de middag kon je ook op het resort eten. Soms was ik er nog net voordat ik op mijn scooter stapte en soms at ik heerlijk bij een eettentje aan het strand. Dan nam ik bijvoorbeeld lekker Pad Thai met gamba’s. Zoooo lekker. Dat kostte echt niets: 100 bath = zo’n 3,30 euro voor een maaltijd. Mijn spa rood was 20 bath. Ik moet eerlijk zeggen dat ik na een week het eten op het resort wel had gezien, ook al was het enorm goed. Ik vind het sowieso altijd erg leuk om verschillende eettentjes uit te proberen. Dus ook in dat opzicht, was deze vakantie totaal anders dan anders.
Detox
Op Wonderland kun je ook kiezen voor een intensieve detox. Dan heb je beide: én een goede detox en al die geweldige lessen. Het lastige is, denk ik, dat op dit resort heel veel mensen wél eten en genieten van het heerlijke buffet. Jij mag in je detox kiezen uit 3 verschillende zelfgemaakte sappen op een dag. Verder weet ik niet zo goed hoe de detox hier werkt, maar ik heb gehoord dat je ook hier Bentonite Clay tot je neemt, darmspoelingen doet en supplementen tot je neemt. Het is het proberen waard als je beide wilt combineren en de verleidingen van het eten kunt weerstaan. Ik denk dat je je gewoon niet in de eetruimte moet begeven als er gegeten wordt :-).
Publiek
Lag op het Oasis Resort op Koh Samui de gemiddelde leeftijd rond mijn leeftijd, op Wonderland lag de gemiddelde leeftijd een stuk lager. Er waren wel gasten van mijn leeftijd, maar dat was misschien maar 20/25%. De rest waren voornamelijk dertigers. Deze leeftijdsgroep heeft yoga, meditatie en innerlijke ontwikkeling al meer geaccepteerd als lifestyle. Koh Phagnan is sowieso een eiland waar veel jongeren komen vanwege de Full moon feesten. Je moet het feest een keer beleefd hebben geloof ik, maar het is voornamelijk heel veel drinken door Engelsen en Australiërs. Mijn Nederlandse maatje vond het niet heel bijzonder (omdat wij in Nederland enorm verwend zijn met goed georganiseerde parties). Op Wonderland bivakkeert een gemeleerd gezelschap en het is absoluut geen geitenwollen sokken gebeuren. Op Wonderland zijn ook hostels, waar 6 mensen op een kamer slapen. Daar logeerden voornamelijk de dertigers, vaak backpackers. Ik had een fraaie eigen kamer, net zoals de meeste ‘ouderen’. Dat de gemiddelde leeftijd lager lag, maakte niet zoveel uit. De sfeer was zo relaxt, sereen en ongedwongen. Het mengde prima, alhoewel je wel zag dat op den duur de wat ouderen onderling en de jongeren elkaar opzochten aan tafel. Ik had onder andere leuk contact met een Nederlandse midden dertiger. Zij en ik lagen elkaar wel. Het resort is super internationaal: mensen uit Zweden, Israël, Brazilie, Turkije, Australië, Amerika, Europa … mensen van over de hele wereld. En dat mixt en matcht geweldig. Hartstikke leuk. Het resort is opgezet en wordt gerund door een Israëlische vriendengroep met hun gezinnen.
Hart verloren
Ik heb mijn hart verloren aan Thailand en vooral aan Koh Phagnan. Ik ga zeker nog een keer terug. Ook naar Wonderland (als iemand interesse heeft om ook naar Wonderland te gaan: als je mijn naam noemt bij je informatieaanvraag of boeking, dan krijg je 10% korting). Dat doe ik dan in combinatie met andere mooie plekjes en misschien voor 4/5 dagen. Of wellicht ga ik ooit wel een detox daar doen en daarvoor en daarna verder Thailand verkennen en genieten van al het moois en lekkers. Deze reis heeft mij zoveel moois gebracht. Precies wat ik voor ogen had: innerlijke rust, loslaten van oude pijnen, bewustwording, gezondheid, een sterker lichaam, een schoon lichaam, nieuwe inzichten en ervaringen, mooie contacten, meer balans tussen lichaam en geest, vertrouwen in mijn lijf en wat al niet meer.
De mindfulle staat van zijn in Thailand werd in Nederland al snel weer doorbroken door de hectiek van alledag. Maar ik probeer het te integreren in mijn leven. Die bewustwording en manier van in het leven staan leer je niet van de ene op de andere dag. Ik vind het fijn dat ik bepaalde technieken kan toepassen in stressvolle situaties. Ik heb nog veel te leren en ben nog lang niet waar ik zijn wil, maar deze weg is mooi om te bewandelen. En gaat mij hopelijk brengen naar meer balans tussen body en mind en minder stress in mijn leven.
Lovely Thailand, hopelijk tot volgend jaar.
Veel liefs,
Daphne
