Ik ben zelfstandig ondernemer. Met hart en ziel. En wat haal ik veel voldoening en bevrediging uit het hebben van een eigen bedrijf en ‘het ondernemen’. In mijn blog van 3 september jl schrijf ik, vanwege het 4 jarig bestaan van DaphneCommunicatie, dat ik trots ben dat ik sta waar ik nu sta. Dat ik mijn bedrijf in vier jaar tijd heb opgebouwd tot wat het nu is en dat ik vol enthousiasme en met volle overtuiging mijn 5e ondernemingsjaar in ga. Hoe cru: 4 dagen later werd alles anders. 4 dagen later kreeg ik te horen wat niemand wil horen. En zeker een alleenstaande zelfstandig ondernemer niet. Kanker zorgt ervoor dat je een tijdlang ‘uit de roulatie’ bent. Dat je niet op volle kracht, of tijdelijk helemaal niet, kunt functioneren en presteren. Kanker legt je eenmanszaak lam. Kanker zorgt ervoor dat je inkomensstroom stopt of veel minder wordt.
Geen arbeidsongeschiktheidsverzekering
Nee, ik heb geen arbeidsongeschiktheidsverzekering (AOV). Zoals de meeste éénpitters dat niet hebben (slecht 19% van de ZZPers had in 2016 een AOV). Uiteraard heb ik mij daar ooit wel in verdiept. De kosten van een AOV zijn echter extreem hoog. Dat kan je als alleenstaande ondernemer die precies haar vaste lasten kan betalen en net wat extra’s kan doen, niet opbrengen. Daarnaast zijn de voorwaarden van een AOV vaak zo ongunstig met zoveel uitsluitingen, dat je je afvraagt wanneer die verzekering eigenlijk wél uitkeert. Ik heb al zoveel ondernemers gehoord die bergen premie hebben betaald, ziek werden, maar geen uitkering kregen. Ooit zocht ik het uit. Bij een AOV van zo’n € 5000,- per jaar, zou ik het eerste jaar van mijn arbeidsongeschiktheid geen uitkering ontvangen. Een heel jaar geen uitkering! En na een jaar een uitkering van nog niet eens de helft van mijn inkomen. Really? Kom op! Wat heb ik daaraan? Niets toch! Dan moet ik dus een nog veel duurdere polis afsluiten om direct in aanmerking te komen voor een uitkering en een hoger maandelijks bedrag. Dat kan je pas betalen als je inkomsten zeer ruim zijn. Of je vaste lasten zeer laag. Dat is bij mij niet het geval. Dus nee, ik heb geen arbeidsongeschiktheidsverzekering! (Ondertussen heb ik van verschillende mensen gehoord over Broodfondsen. Ik ben daar nu te laat van op de hoogte. Maar misschien dat dit een optie is voor andere kleine zelfstandigen die zich een AOV niet kunnen veroorloven!)
Werken zoveel ik kan
De afgelopen maand heb ik gewerkt wanneer ik kon. Ik heb echter nog niet de helft van het aantal uren gedraaid als dat ik normaal doe. De eerste week van oktober had ik een chemoweek en de laatste week van oktober ook. Daartussen zaten twee weken dat ik mij redelijk voelde en weer wat energie had (alhoewel sneller moe door die chemo in mijn lichaam). In die twee weken heb ik ieder uurtje dat ik kon werken gewerkt. Maar in die twee weken heb ik ook nog heel wat uurtjes in het ziekenhuis doorgebracht voor aanvullende onderzoeken, gesprekken, uitslagen, bloedprikken en second opinion. Daarnaast moest ik op pad voor een pruik en kost het uitzoeken van alles rondom kanker en hoe te leven ook enorm veel tijd. De wil is er, maar de invulling is lastig. Ik heb al twee opdrachten moeten laten schieten, omdat ik ze niet snel genoeg kon invullen. Dat is enorm balen. Zeker omdat ik de inkomsten hard nodig heb. Ik haal nu nog energie uit mijn werk. Ik hou van presteren. Daar gaat mijn bloed sneller van stromen. Krijg ik adrenaline van. Maar omdat ik in de beschikbare twee weken zo veel mogelijk wil verdienen en alles wil doen wat ik normaal in een maand doe, voel ik tegelijkertijd een enorme druk.
Van vrijheid naar druk
De vrijheid van het ondernemen vind ik heerlijk. Mijn tijd zelf indelen. Op een mooie dag naar het strand gaan en dan de avond ervoor werken om toch aan mijn uurtjes te komen. Of ’s ochtends sporten en dan ’s-middags en ’s-avonds werken. Fantastisch vind ik die vrijheid. Bovendien kan ik mijn werk overal vandaan doen. Al zit ik 6 maanden op Curacao, dan kan ik nog gewoon mijn werk blijven doen. Ook de keuzevrijheid in wat je wel en wat je niet voor werk aanneemt, vind ik heel fijn. Het werk doen waar je blij van wordt, waar je energie van krijgt. En nieuwe kansen zien en pakken, nieuwe wegen inslaan. De vrijheid om je werkzame leven zo in te richten, zodat jij daar het gelukkigst van wordt. Die vrijheid is nu veranderd in druk. Ik moet. Ook al kan ik niet. Ik moet. Tussen de onderzoeken, chemo’s en operaties door. Moet ik. Want niet werken betekent geen inkomen. De druk die ik nu voel is groot. Ik moet. Ook al ben ik ziek van de chemo of ben ik moe. Ook al ben ik verdrietig of heb ik pijn. Ik moet. Voor zelfstandig ondernemers is er geen vangnet (behalve bijstand, maar met een koophuis is dat geen optie). Als je geen arbeidsongeschiktheidsverzekering hebt hang je. Die druk die ik nu voel, wil ik niet voelen als ik doodziek ben van de chemo of aan het herstellen ben van een operatie. Ik wil mij kunnen concentreren op mijn herstel. En werken wanneer ik er de energie voor heb. Ik wil blijven werken als ik het kán en omdat ik er voldoening uithaal. En uiteraard inkomen. Ik wil niet continue een stemmetje in mijn hoofd hebben dat zegt dat ik moet. Dat ik moet werken omdat ik anders de boel niet rond kan breien. Omdat ik anders mijn hypotheek niet kan betalen. En mijn vaste lasten. Omdat anders DaphneCommunicatie ophoudt te bestaan. En ik mijn huis uit moet terwijl ik hartstikke ziek ben. Een ernstige ziekte kan je als ondernemer zakelijk én privé nekken.
Hulp nodig
Ik heb in de afgelopen jaren een aardig zakelijk netwerk opgebouwd. Een netwerk van ondernemers die vast begrijpen in wat voor een penibele situatie ik nu terecht ben gekomen. Niet door falen, maar door overmacht. Door een ziekte die de enthousiaste, energieke, hard werkende ondernemer in mij de komende 2 jaar drastisch beperkt in mijn werkzaamheden. In mijn inkomen. De ziekte die ervoor kan zorgen dat ik mijn huis moet verkopen. Het huis, waar ik zoooo voor geknokt heb om erin te kunnen blijven wonen. Mijn huis. Mijn thuis. En dat van mijn meisjes. Ik wil hier rustig ziek kunnen zijn en rustig weer beter worden. Mijn lieve vrienden, Jan en Mylène, hebben een doneeractie opgezet voor mij. Dat is geweldig en ik hoop dat ik op veel steun mag rekenen. Voor mij is het heel dubbel. Ik was juist zo trots dat ik alles in mijn uppie had opgebouwd. Dat ik een eigen huis heb en een eigen zaak, mijn hoofd boven water kon houden en mijn leven op de rit had. Nu moet ik mijn trots laten varen en heb ik hulp nodig. Ik had werkelijk nooit en te nimmer gedacht in deze situatie terecht te komen. Maar het is de harde realiteit. De meedogenloze werkelijkheid. Ik kan alles wat ik heb opgebouwd kwijtraken!
Ondernemers voor ondernemers
Doordat dit mij nu overkomt, ben ik gaan nadenken over de tientallen of honderden andere ondernemers, zonder AOV of niet uitkerende AOV, die dit ook treft. Dan heb ik het over overmacht, zoals een ziekte, geen faillissement door wanprestatie of tegenvallende resultaten. Hoe doen zij dit? Misschien hebben zij een partner die voldoende inkomen heeft om toch de vaste lasten te kunnen blijven betalen. Of kan hun business toch blijven draaien zonder hun directe inzet (zoals bijvoorbeeld bij de verkoop van reeds geproduceerde online trainingen of als het bedrijf medewerkers in dienst heeft). Of misschien hebben zij een enorme buffer opgebouwd. Ik heb ook wel een buffertje, maar dat is lang niet genoeg om 2 jaar lang mijn vaste lasten te betalen en ook nog te kunnen eten. Ik merk nu al hoe snel die buffer afneemt.
Half 2017 waren er 1.421.000 zelfstandig ondernemers in Nederland*. Kleintjes en ZZPers zoals ik. In totaal waren er in 2017 1.818.672 ondernemingen in Nederland**. Een vriendin zei: “als 100.000 ondernemers allemaal 1 euro storten, ben jij voor 2 jaar van je financiële zorgen af”. Ja, of 20.000 mensen die 5 euro storten, of 10.000 die 10 euro storten, etc. Kunnen wij ondernemers elkaar niet helpen? Er borrelen direct allerlei ideeën bij mij op om iets te gaan opzetten als ik straks niet meer ziek ben. Een ondernemersvangnet voor en door elkaar. Hoeveel doneren we niet per jaar zonder te weten waar het geld echt terecht komt? Als je per jaar als ondernemer 10 andere ondernemers kunt steunen, die door ziekte in een afschuwelijke situatie terecht zijn gekomen, hoe goed moet dat niet voelen? 10 euro (of meer als je dat kunt missen) voor 10 ondernemers. Met 100 euro help je 10 ondernemers in nood. Of je kiest voor één ondernemer en doneert een ander bedrag. De keuze is uiteraard geheel vrij. Het zou mij een enorm goed gevoel geven. Uiteraard is iedere situatie anders en zal de één korter uit de roulatie zijn dan de ander en zullen de omstandigheden en behoeften anders liggen. Maar ieder heeft zijn eigen verhaal. En jij kunt kiezen welk verhaal je wilt ondersteunen. Het is een hersenspinsel. Een idee. Maar wel één dat ik zeker wil gaan uitzoeken en uitwerken.
Focus on me
Maar goed, ik moet mij eerst toeleggen op mijzelf. Ervoor zorgen dat ik mijn hoofd boven water kan houden. Dat ik mijn meisjes een stabiele thuissituatie kan blijven geven. En daarvoor heb ik jullie steun nodig. Ik moet mijn trots opzij zetten. Want daar heb ik nu niets aan. Trots zorgt er niet voor dat ik mijn rekeningen kan blijven betalen. Ik moet buigen. Knielen. En hopen op steun uit mijn sociale en zakelijke netwerk. Jullie steun. Ik typ dit nu met tranen in mijn ogen. Ik was zoooo trots dat ik was waar ik nu was. Dat ik het zelfstandig goed voor elkaar had. En nu zit ik in een afhankelijkheidspositie. Ik heb jullie nodig. Mijn dankbaarheid is groot voor iedere bijdrage. Ik dank jullie vol liefde. En hoop dat ik ooit iets liefdevols terug kan doen.
Doneren kan via: https://www.doneeractie.nl/help-daphne-de-kanker-door/-30772
Veel liefs
Daphne
Bronnen:
** https://www.kvk.nl/over-de-kvk/media-en-pers/nieuws-en-persberichten/grootste-toename-aantal-ondernemingen-in-noord–en-zuid-holland/
Natuurlijk gaan we daar iets mee doen, dat had ik eerder al gezegd. En als velen een beetje bijdragen, zijn veel beetjes hopelijk genoeg voorlopig. Laat het vooral weten als het weer aangevuld moet worden.
Jij moet je nu vooral concentreren op beter worden. En als je je even beter voelt, chillen met de meiden! 👍
Liefs, Frank
Ik hoop dat er veel lieve mensen zijn die misschien iets kunnen/willen bijdragen om het geldprobleem dat er zeker gaat komen te verlichten, en jij je kunt focussen op wat er op medisch gebied gebeurd en nog allemaal staat te gebeuren.
Lieve dochter van mij wat ben jij een dappere vrouw, ik heb heel veel respect voor je, had dit reeds maar is alleen maar sterker geworden.
Denk elke dag aan je maar sta gewoon machteloos, wat zeer frustrerend is.
Geef je ook langs deze weg weer een DIKKE KNUFFEL>