Daphne

Vandaag gaat het mwah! Ik merk dat het mentaal toch best zwaar is. Afgelopen vrijdag heb ik natuurlijk de PET Scan gehad en vandaag gaat steeds door mijn hoofd: heb ik uitzaaiingen of niet! Wel of niet? Please laat ik geen uitzaaiingen hebben! Die onzekerheid is killing. Ik heb geen idee wanneer ik de uitslag te horen krijg. Donderdag zat ik bij de oncoloog. Toen is met spoed een PET Scan ingepland voor de dag erna, afgelopen vrijdag. Ook is er een afspraak ingepland met de oncoloog voor komende donderdag. Maar zolang zullen ze mij niet op de uitslag laten…

Als je ziek bent hebben mensen de volstrekt logische en menselijke eigenschap jou te vertellen over hun bekenden die de ziekte ook hebben gehad. Iedereen heeft inmiddels helaas wel dierbaren of kennissen die kanker hebben of hebben gehad, dus genoeg verhalen. De buurvrouw die genezen is van borstkanker of de tante die ook chemo had en haar haar heeft kunnen behouden. Allemaal positief bedoeld om daar over te vertellen, maar NIET DOEN! Iedere kanker is anders en ook iedere borstkanker is anders. Het is appels met peren vergelijken. Ieder heeft haar eigen behandelplan. Een klein knobbeltje in de borst is…

Wat heb ik gisteren gelachen. En eergisteren ook. Met mijn meiden. Ik deed het in mijn broek van het lachen. Tranen over mijn wangen. Keihard gelachen. Wat een humor hebben die drie. Ieder op hun eigen manier. We hadden het over dance en techno feesten / festivals waar ik graag naartoe ga. En dat ik zo graag dans. Urenlang. Ik vertelde dat ik op de ene muziek beter kan dansen dan op de andere en dat ik daar echt heerlijke ‘danspasjes’ kan doen. Hahaha. Toen werd ik natuurlijk gelijk in de maling genomen en werden de gekste danspasjes gedaan. Hilarisch.…

Vandaag zou ik mijn behandelplan te horen krijgen. Spannend. Want dat gaat mijn hele leven het komende jaar of de komende twee jaar bepalen. Ik kon niet in slaap komen gisterenavond en heb een klein stukje genomen van mijn op Ibiza gekochte slaappillen (daar vrij te verkrijgen bij de apotheek!). Dat hielp. Uiteindelijk heb ik toch nog wat uurtjes slaap kunnen pakken. Bizar hoe je leven ineens volledig in het teken van kanker staat. En dat alle andere zaken waar je mee bezig was naar de achtergrond worden geschoven en minder belangrijk lijken te zijn. Bizar ook hoe je gedachten…

Vanmorgen werd ik wakker met de waarom vraag. De waarom vraag die voor mij altijd een teken is geweest van negativiteit of zwakte. Als het leven moeilijk is zeg dan niet ‘why me’, maar ‘try me’. Dat was mijn instelling. En dat is het nog steeds. De why me vraag doet mij denken aan de karikatuur van Tineke Schouten in ‘Ik heb een heel zwaar leven’. Geweldige performance. De waarom vraag die door mijn hoofd ging was niet de why me / waarom ik vraag. Want met mij worden vele andere mensen getroffen door kanker, andere vreselijke ziektes of afschuwelijke…

Het grote zwarte monster, de sluipmoordenaar, die kanker heet, heeft ook bezit van mijn lichaam genomen. Mijn gezonde lichaam is niet meer gezond. Gezond eten, veel sporten, positieve levensinstelling, niet roken, drie kinderen borstvoeding gegeven … het zegt allemaal niets. Je bent uitverkoren of niet. Ik ben uitverkoren. 15% van de vrouwen krijgt de diagnose borstkanker Ik ben uitverkoren. En met mij 1 op de 7 vrouwen in Nederland! Bijna 15% van de vrouwen krijgt de diagnose borstkanker. Een onvoorstelbaar hoog percentage. Slechts 20% van de borstkankerpatiënten is jonger dan 50 jaar. Reken ik dan goed dat slechts 3% van…