Borstkanker

Gisteren schreef ik in mijn blog over de vervelende bijwerkingen van de Herceptin, oftewel de immunotherapie, en mijn strijd met afvallen. Waarschijnlijk denken sommigen: je bent aan het overleven, waarom maak je je zo druk over je gewicht? Die reactie snap ik. Ik ben ook aan het overleven en doe daar alles aan. Maar ik ben ook alweer bezig met mijn toekomst! En het zo snel mogelijk terug krijgen van mijn (tot zeven maanden geleden heerlijke) leven. Ook al zit ik nog midden in mijn kankertraject. En moet ik nog een operatie en bestralingen ondergaan. En heb ik nog tot…

Woensdag moet ik weer de immunotherapie, oftewel de Herceptin / Trastuzumab in mijn lijf laten lopen. Ik heb het genoegen dat iedere drie weken tot half december te mogen ondergaan. Wat een feest! Ik had gedacht dat als ik de chemo had gehad dat dan het ergste, wat lichamelijke aanslag betreft, achter de rug was. Ik had niet gedacht dat de immunotherapie nog zo'n aanslag op mijn lichaam zou zijn. De eerste vier keer dat ik immunotherapie kreeg was in combinatie met chemotherapie. Daardoor wist ik niet wat nou bijwerkingen waren van de chemo en wat van de immuno. Misschien…

Het heeft heel veel moeite gekost om een biopsie in te plannen. Je denkt toch dat als je aan de chirurg kenbaar maakt dat je gaat voor een bb operatie en de chirurg aangeeft dat dat kan als het biopt negatief is, dat er zo snel mogelijk een biopsie geregeld wordt. Ik moet tenslotte binnen 6 weken na de laatste chemo geopereerd worden (en 13/2 was mijn laatste chemo). Niet dus. Ik vind het ongelooflijk dat je achter zoveel dingen zelf aan moet gaan. Mijn operatie stond gepland op 12 maart. Die wilde ik heel graag door laten gaan. Want…

Ik heb donderdag goed nieuws te horen gekregen. Yessssss. Heel de dag was ik zwaan kleef aan met mijn telefoon. Naar de wc... telefoon mee. Douchen... telefoon mee. Ik wilde echt het verlossende telefoontje van de chirurg niet missen. Om half vier belde ze dan eindelijk. Met positief nieuws. Het kalkspatje dat bij de biopsie is afgenomen bevat kalk, maar geen DCIS (voorstadium van kanker) meer. Wow! De chemo en immuno hebben écht goed hun werk gedaan. Het gif dat 5 maanden lang mijn lichaam kapot maakte en waar ik nu nog de vervelende gevolgen van draag en voel, heeft…

Vandaag krijg ik de uitslag van mijn biopsie van vorige week donderdag. Heel spannend dus. Ik weet niet om hoe laat de chirurg belt, dus dat wordt heel de dag mijn telefoon in de gaten houden om geen telefoontje te missen. De chirurgen / ziekenhuizen bellen namelijk anoniem. Dus als je een telefoontje mist, dan kan je niet terugbellen! Dan is je kans voorbij. Zo ging het ook vorige week met een telefoontje van de plastisch chirurg (PC) die ik had gemist omdat ik met mijn borst geplet tussen twee platen op een tafel in het ziekenhuis lag. Terwijl de…

n mijn blog 35 van gisteren ben ik vergeten een heel belangrijk aspect te noemen wat door mijn hoofd speelt met betrekking tot de keuze van mijn borstoperatie: wat is het risico van een borstbesparende operatie t.o.v. een tepel- en huidbesparende operatie v.w.b. de kans op achtergebleven DCIS of kankercellen en de kans op terugkeer dan wel uitzaaiingen? Ik lees overal dat als de chirurg een bb operatie adviseert dat hij / zij dan het risico niet groter acht. Het lastige is dat ik mijn chirurg pas weer 6 maart telefonisch kan spreken, maar ik zsm de beslissing moet nemen…

Ik denk dat ik het weet! Ik denk dat ik weet wat ik wil voor wat betreft de weg die ik nu moet volgen voor mijn borstoperatie. Ik heb het gisteren losgelaten, zoals mijn kankercoach ook adviseerde. Ik ben niet gaan piekeren. Ik moet vertrouwen op mijn intuïtie en niet verzanden in alleen maar analyses. Alhoewel ik een gezonde dosis rationaliteit en analyse niet achterwege kan laten. Loslaten betekent niet dat het niet af en toe door mijn gedachten gaat. Dat gebeurt ook. Maar ik word er niet onrustig van. Ik voel dat het goed zal komen. Als het door…

Een duivels dilemma noemt mijn moeder het. Dat is inderdaad waar ik nu weer mee te dealen heb... een duivels dilemma. Vandaag bij mijn afspraak met de chirurg in het AVL had ik mijn vragenlijstje klaar. Vragen over al dan niet een okselkliertoilet (niet, alleen bestralen) en vragen over de huid- en tepelbesparende operatie. De chirurg begon echter over een borstbesparende (bb) operatie. Ze zei dat de chemo en immuno zo goed zijn werk heeft gedaan dat alles weg is. En dat zij dus ook maar een klein stukje uit mijn borst hoeft te verwijderen. Ik dacht mijn beslissing genomen…

Na het gesprek bij het AvL heb ik uiteindelijk toch gekozen voor een borstreconstructie met siliconen ipv met eigen weefsel. Bovendien kies ik voor een operatie waarbij mijn hele borst wordt leeggehaald. Doordat de tumor door de chemo en immunotherapie geheel verdwenen is, had ik ook een borstbesparende (bb) operatie kunnen ondergaan. Maar omdat ze niet zeker weten of de DCIS kalkspatjes in mijn borst ook weg zijn, kies ik ervoor mijn gehele borst leeg te laten halen. Een huidbesparende borstverwijdering met directe reconstructie dus. Als dat kan. Dat zal ik woensdag horen. Als mijn huid en tepel ook aangetast…

Diep. Ik zat diep. En dat had alles te maken met wel of geen directe DIEP-flap (borst gemaakt van buikweefsel)! Ik had het ontzettend moeilijk met het nemen van een beslissing over de borstoperatie die ik binnenkort moet ondergaan. De beslissing die ik wél genomen had was dat ik mijn hele borst wilde laten leeghalen (huid- en tepelbesparend). Geen borstbesparende operatie, maar alles eruit. Zo krijgen voor mijn gevoel de kalkspatjes met DCIS, als die er nog zitten, geen kans meer om zich weer tot kanker te ontwikkelen. Maar verder gingen mijn gedachten alle kanten uit. De ene keer was…